DMI – Dynamic Movement Intervention (Dynamiczna Interwencja Ruchowa)
- technika terapeutyczna stosowana u dzieci z opóźnieniem ruchowym i zaburzeniami motoryki dużej w celu poprawy stabilizacji ciała w przestrzeni i osiągnięcia umiejętności wykonania ruchu przeciwko sile grawitacji,
- terapia DMI ma na celu stymulowanie neuroplastyczności w rozwijającym się mózgu.
- celem DMI jest wyzwalanie u dziecka określonej aktywnej odpowiedzi ruchowej jako reakcji na dynamiczne ćwiczenie wykonywane przez terapeutę, które często może być wyzwaniem dla dziecka.
- terapia ta polega na wykonywaniu ściśle określonych ćwiczeń na stole terapeutycznym, w przestrzeni, na podłodze czy z wykorzystaniem specjalistycznego sprzętu DMI: pudełek, desek równoważnych, równoważni – w zależności od możliwości i umiejętności dziecka.
- w trakcie sesji terapeutycznej dziecko wykonuje dużo różnorodnych ćwiczeń, które dostarczają mu nowych, zróżnicowanych doznań ruchowych i sensorycznych. Każde ćwiczenie powtarzane jest wielokrotnie.
Główne cele terapii DMI to:
- praca nad czynnościami funkcjonalnymi takimi jak: siad, stanie, przemieszczanie się – chodzenie, przetaczanie się, czworakowanie,
- praca nad kontrolą głowy i tułowia,
- poprawa równowagi.
Dla kogo terapia DMI? – dla niemowląt i dzieci ze stwierdzonym opóźnieniem rozwoju ruchowego różnego rodzaju:
- obniżonym napięciem mięśniowym (hipotonia),
- chorobami genetycznymi (np. zespół Downa),
- chorobami metabolicznymi,
- mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD),
- urodzonych przedwcześnie,
- po przebytym urazie mózgu,
- po uszkodzeniu rdzenia kręgowego.
Podczas terapii DMI współpraca dziecka z terapeutą nie jest niezbędna.
